Rodzina naturalna stwarza najdogodniejsze warunki do wychowania dzieci na dojrzałych dorosłych. Jeżeli jednak z jakichś powodów jest to niemożliwe, wówczas konieczne staje się stworzenie form zastępczych, które gwarantowałyby optymalną opiekę i wychowanie zarówno w zakresie rozwoju fizycznego dzieci, jak też społeczno-emocjonalnego i intelektualnego.
Dom Dziecka kieruje się przede wszystkim:
- dobrem dziecka,
- poszanowaniem praw dziecka,
- potrzebą wyrównywania deficytów rozwojowych,
- koniecznością wspierania rozwoju dziecka poprzez umożliwienie mu kształcenia, rozwijania zainteresowań i uzdolnień oraz indywidualizowania oddziaływań wychowawczych,
- potrzebą działań przygotowujących do samodzielnego życia,
- poszanowaniem praw rodziców wynikających z przepisów prawa rodzinnego, a przede wszystkim prawa do kontaktowania się z dzieckiem, podtrzymywania emocjonalnych więzi rodzinnych i umożliwienia powrotu dziecka do rodziny.
Dom Dziecka funkcjonuje zgodnie z Ustawą o Wspieraniu Rodziny i Systemie Pieczy Zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 r. ( art. 93-127), z uwzględnieniem późniejszych zmian.
Zadaniem Domu jest tworzenie optymalnych warunków sprzyjających prawidłowemu i wszechstronnemu rozwojowi wychowanków przez zaspokojenie ich potrzeb biologicznych, psychicznych, poznawczych i innych. Ma on zwłaszcza zapewnić dzieciom:
- odpowiednie warunki mieszkaniowe,
- wyżywienie, zaopatrzenie w odzież i inne przedmioty osobistego użytku,
- warunki do prawidłowego rozwoju fizycznego i utrzymania dobrego stanu zdrowia,
- właściwą opiekę lekarską,
- organizację życia sprzyjającą zachowaniu równowagi psychicznej i poczucia bezpieczeństwa,
- realizację obowiązku szkolnego,
- uzyskanie wykształcenia zgodnie z uzdolnieniami i zainteresowaniami oraz przygotowanie do pracy zawodowej,
- warunki do rozwinięcia wartościowych cech osobowości, a także umiejętności w zakresie samodzielnego rozwiązywania własnych problemów życiowych, odpowiedzialnego wykonywania obowiązków, konstruktywnego wykorzystania czasu wolnego.